POSOKOWCE

Posokowce to są psy myśliwskie mające ściśle określone przeznaczenie. Głównym ich zadaniem jest tropienie. Ojczyzna posokowców są kraje niemieckie. Posokowce pochodzą od psów gończych, powszechnie zwanych w Niemczech „brakami” (Bracken). Przez długoletnią selekcję i pracę hodowlaną została wyodrębniona rasa tropowców. Początkowo tropowce nie stanowiły jeszcze odrębnej rasy. Były to jeszcze po prostu psy gończe różniące się od innych wybitnymi zaletami osobniczymi, jak nadzwyczajnie czuły węch i wyjątkowa skłonność do szukania zwierzyny dolnym wiatrem, a także niezwykła wytrwałość w utrzymywaniu się na tropie ściganego zwierza.

Należy wiedzieć, że od psów gończych wymagano nie pracy węchowej, lecz głównie rączości, ciętości, wytrzymałości i donośnego, nieprzerwanego głoszenia podczas gonu. Psy te goniły zwierza „na oko”. Gdy zwierz schronił się w leśnych gęstwinach łatwo gubił trop nie umiejąc właściwie posługiwać się dolnym wiatrem. Dlatego do szukania zwierzyny jak i do odnajdywania zgubionego tropu podczas ścigania zwierza używano zazwyczaj jednego psa odznaczającego się bardzo dobrą pracą na tropie. Takiego psa włączano do złai psów gończych, aby na jej czele prowadził gon.

Z biegiem czasu ograniczano zadania tych psów wyłącznie do szukania i ruszania zwierzyny oraz do odszukania zgubionego tropu ściganego zwierza. Wtedy psa prowadzono na długim otoku. W ten sposób została wyselekcjonowana rasa psów wyspecjalizowana w tropieniu zwierzyny. Rasa ta została nazwana „tropowcami”. Psy te były dość ciężkiej budowy. Miały tułów znacznie wydłużony, klatkę piersiową obszerną, nogi stosunkowo krótkie, proste, głowę szeroką, osadzoną na nisko trzymanej szyi, tępo ściętą na końcu kufę ze zwisającymi faflami, z wiszącymi, długimi i szerokimi uszami o zaokrąglonych końcach oraz ogon długi, zwykle opuszczony ku dołowi. Poza tym odznaczały się powolnymi ruchami, niechęcią do gonienia zwierzyny, bardzo czułym węchem, wyjątkową skłonnością do pracy na tropie i posługiwania się dolnym wiatrem, a przy tym całkowitym brakiem chęci do głoszenia – czy to podczas tropienia zwierza, czy też po jego ruszeniu.

W skutek powszechnego stosowania broni palnej, pojawiło się zapotrzebowanie na typ psa wyspecjalizowanego w odszukiwaniu zranionej zwierzyny. W tym celu na podstawie tropowców niemieccy hodowcy wytworzyli rasę zwaną po niemiecku „schweisshund” a po polsku właśnie posokowiec. Nazwa ta wywodzi się od słowa „posoka” czyli krew grubego zwierza. Rasa ta powstała w Niemczech północnych ze skrzyżowaniem tropowca z czerwono-rudym gończym hanowerskim.